Sepracja - rozwod , dzieci co dalej ????

[Urbanek]

Witajcie!!! Stanie sie wkrotce , nie chce wykonac zlych ruchow, licze na podpowiedzi powazne lub podanie kontaktu do rozsadnego prawnika (podobno najlepiej kobiety).

 

bardziej zaawansowanych chetnie wyslucham, poradze sie......

pozdro

Piotrek

[marcin_k]

mogę Cie kolego pocieszyć, przechodze teraz przez to samo :neutral:

[rpw]

Przykra wiadomość. :sad: Jeden z moich klientów przez to właśnie przechodzi. :sad: Ogólnie masakra, szczególnie jak są dzieci. :sad:

 

Najlepiej jest spróbować przejść przez ten proces polubownie. Nawet gdybyś miał na tym finansowo stracić. To jest coś co mogę Ci / Wam generalnie poradzić. Jeśli to się uda, to będzie względnie nieźle.

[capricorn]

Najważniejsze w zgodzie się rozstać. Mój brat przez to przeszedł parę lat temu i teraz wszystko jest oki. Ma dziewczynę i niedługo zostanie tatusiem. :wink:

[gourmet]

ew. służę telefonem do prawnika, który obsłużył dwóch znajomych, Chyba to ona, ale głowy nie dam, ponoć ma rozsądne stawki - chyba z Mińska Maz, mogę odszukać

[Niunia]

Zrób to tak, by jak najmniej dzieci na tym ucierpialy - bo dla nich to tez jest trudne....

[siekla]

Nie do konca zgodze sie z tym by najlepiej to byla ona - niektore kolezanki po fachu dzialaja czasem zbyt emocjonalnie i dzieje sie to wszsystko z gorszym skutkiem dla klienta. Bardzo czesto w ten sposob bywa niestety ze mezczyzna razem z rozwodem dostaje 207 K.K. w prezencie ( znecanie) .

 

Zalezy jakie macie stosunki - jak potraficie sie dogadac to ustalcie sobie wewnetrznie warunki i - jezeli jest to pewne ze sie nic nie zmieni - spotkajcie sie na sali bez pelnomocnikow. Rozwod bez orzekania o winie bedize najlepszym rozwiazaniem. Zostaje do dogadani kwestia ustalenia miejsca pobytu maloletnich dzieci (jezeli sa maloletnie) i kwestia alimentów. Rozwody to proste sprawy - duzo wiecej problemu jest w przypadku podzialu majatku. Nie wiem na jakim etapie jestes - czy dopiero planujesz czy juz jest pozew w sadzie.

[Hogi]

Urbanek, zaskakujesz mnie coraz bardziej.

Chyba musimy wyskoczyć na flaszkę...

[adamusmax]

ja pierdziu - co sie dzieje ludziska

 

a bylo sie nie hajtac

 

i ja z takiego zalozenia wychodze

[eRGie]

W małżeństwie tak już jest,że wina leży pośrodku ,między żoną a teściową.

Mogę Ci tylko doradzić- potrzeba do tego wszystkiego dużo spokoju.Pamiętaj,że akcja rodzi reakcję.Starajcie się wszystko załatwiać polubownie ,spokojnie i wtedy wyjdziecie z tego najmniej poobijani.Moralniak zawsze pozostaje ,szczególnie gdy są dzieci.Powodzenia i dużo spokoju.Mam to za sobą.

[Przemeq]

i ja z takiego zalozenia wychodze

 

A ostatnio w filmie miałeś już jedną taką prawie na widelcu. I co? Jakiś żyraf Ci ją zabrał .

[so_what]

podanie kontaktu do rozsadnego prawnika (podobno najlepiej kobiety).

Szukasz adwokata w Warszawie, czy jesteście zameldowani w jakimś innym mieście?

[Paweł C]

a bylo sie nie hajtac

 

po dziewięciu latach małżeństwa wiem, że to jedyne, słuszne rozwiązanie...

[Przemeq]

Paweł C, czy Twoja żona czytuje forum?

 

Bo być może niebawem z obserwatora tego wątku staniesz się aktywnym dyskutantem?

 

[Paweł C]

nie czyta, co nie oznacza, że dane mi będzie obchodzić dziesiątą rocznicę ślubu... :wink:

[orzi]

Jakby był problem polubownie się rozstać to zawsze warto spróbować coś takiego jak Centrum Mediacji Rodzinnej www.mediacja.org

[paul_78]

Jak chcesz, to dam Ci namiar do mojej wspólniczki. Jest wyszczekana i jadowita, świetnie sobie radzi w tego typu sprawach.

[Urbanek]

helo !!! az mnie zamurowalo jak tu sie ludzi zaroilo, problem niestety jest; bywa coraz czesciej na tapecie i to wszedzie.

Mija prawie 10 lat zwiazku , do tego czasu nosilem glowe dumnie Nas to nie dotyczy, mowa o rozwodach, az tu prawie nagle odchodze(ONA), mam dosyc, nie pracuje zajmuje sie tylko dziecmi itp itd.....

 

a teraz obwieszcza mi ze (bez sprawy sadowej, rozwodu, separacji) zabiera dzieci do Katowic (pojda do szkoly , przedszkola), nie majac pracy, mieszkania zadnego zaplecza poza rodzicami , ktorzy mowiac prawde, za wiele poza miloscia rodzicielska dac nie moga... szkoda mi synow bo naprawde nie zagwarantuje im Ona tych samych warunkow ani ojca ( ktory wraca po nocy z pracy 18-20). pytanie powstaje jedno czy Ona tak moze sobie ich wywiezc ????

 

[ Dodano: Pią Mar 06, 2009 10:52 pm ]

Jak chcesz, to dam Ci namiar do mojej wspólniczki. Jest wyszczekana i jadowita, świetnie sobie radzi w tego typu sprawach.

 

chetnie slij n aPW lub tutaj , pozdro

[Hogi]

Ty w robocie, ona w domu...

 

nuuuuda panie.....

 

 

Do roboty pogoń to mniej czasu na głupie pomysły będzie.

Przelewa się..., w d..... się przelewa.

"Tam" będzie lepiej?

 

 

Daj sprawdzić, niech zobaczy jak ma lepiej...

 

 

 

Najlepiej jak byśmy zarabiali kasę, i siedzieli w domu non stpo.

A jak siedzisz w domu, to potem: "dlaczego tak mało zarabiasz?"

[Than_Junior]

z calym szacunkiem, rozumiem powage sytuacji, ale czy na pewno forum publiczne jest stosownym miejscem do roztrzasania tego...? Mam wątpliwości.

[adamusmax]

z calym szacunkiem, rozumiem powage sytuacji, ale czy na pewno forum publiczne jest stosownym miejscem do roztrzasania tego...? Mam wątpliwości.

 

moze i nie jest, ale moze kolega po prostu musial komus o tym powiedziec :roll: a tu jest latwiej o takich sprawach mowic

Urbanek, dopoki obydwoje macie takie same prawa rodzicielskie i dopoki nie ma orzeczenia sadu o opiece to nie moze ich ot tak sobie wywiezc bez Twojej zgody

[Paweł_P]

Najlepiej jak byśmy zarabiali kasę, i siedzieli w domu non stpo.

A jak siedzisz w domu, to potem: "dlaczego tak mało zarabiasz?"

Dobrze powiedziane.

 

Ja z moją żoną i synkiem mieszkamy w domu u moich rodziców - może to nie jest najlepsze rozwiązanie, ale to jest duży dom, mamy zamykane całe poddasze (3 pokoje, łazienka, teraz budujemy kuchnię) a rodzice się nie wtrącają (u teściów byłoby duuużo gorzej), żonka sobie chwali moich rodziców a co ważne oboje pracujemy bo synkiem na zmianę zajmują się babcie, tak więc nie jest tak że żona siedzi w domu i się nudzi (pomijam roboty domowe) podczas gdy ja pracuję do wieczora tylko oboje pracujemy cały tydzień a wieczorami i wszystkie weekendy spędzamy razem - myślę że to sprzyja związkowi bo w tygodniu jesteśmy podobnie zmęczeni, kiedy mamy wolne to jesteśmy razem a jak żona pracowała w szpitalu po 12 godzin (dniówki, noce, święta itp.) to krew nas zalewała bo mało co się widzieliśmy. Tak więc moim zdaniem brak czasu dla siebie lub/i sytuacja kiedy druga osoba nie ma co robić cały dzień tylko szkodzi związkowi.

 

 

Urbanek, ja też jestem z moją żonką bardzo zżyty już od prawie 10 lat i nie jestem sobie w stanie wyobrazić rozstania :sad:

[marcin_k]

Urbanek powiem Ci, że doszedłem ze Swoją żoną (jeszcze), że lepiej (przynajmniej dla dziecka) rozejść się teraz polubownie niż za 2 czy 5 lat się pozabijać. I jak narazie wszystko przebiega spokojnie i na normalnych ludzkich zasadach (jeśli wogóle można tak mówić w takich sytualcjach). Kiedyś też myślałem że ten temat mnie nigdy nie dosięgnie, a tu brzdęk i lipa..... posypało się wszystko :neutral:

[Misiek]

Urbanek, ćwiczyłem to 5 lat temu. Jest kilka spraw, o których musisz wiedzieć, ale to nie na forum. Miałem skutczną prawniczkę. Jeśli chcesz pogadać, to pw lub 0602-297-066.

[Tasior_Miedziak]

Tak więc moim zdaniem brak czasu dla siebie lub/i sytuacja kiedy druga osoba nie ma co robić cały dzień tylko szkodzi związkowi.

 

Problem braku czasu dla siebie w rodzinie to obecnie zmora naszych czasow. Niestety model zycia jaki przyjelismy w naszym spoleczenstwie po roku 89-tym jest katastrofalny w skutkach pod tym wzgledem. Nie jestesmy tu bynajmniej wyjatkiem. Sa kraje gdzie jest jeszcze gorzej pod tym wzgledem (np. USA, Wielka Brytania, Japonia).

 

Latwo sie zapomniec biegajac od drzwi domu do drzwi pracy. Gonimy tak bardzo, ze zapominamy o tych naprawde istotnych w zyciu sprawach. Codziennie zmeczeni nie mamy czasu na wspolne rozmowy, spacery, zarty czy nawet tylko tyle zeby zjesc razem sniadanie czy kolacje... Oddalamy sie od siebie po cichu. Niezauwazalnie. Az w koncu laczy nas juz tak niewiele, ze najmniejszy kryzys, ktory w zwiazkach przeciez zdarza sie cyklicznie, dobija nasze zwiazki do konca. Nie widzimy powodu by walczyc. Zeby wrocic do siebie, trzeba wykonac tytaniczna prace, a przeciez tak brakuje nam czasu... Nie jest latwo, ale jest to mozliwe. Wiec jest nadzieja. A jezeli jest nadzieja to juz jest bardzo wiele. Jezeli tylko jest najmniejszy powod, zeby powalczyc, to z zacisnietymi zebami i lzami w oczach trzeba to zrobic. Mimo, iz czasem wiary brak i jest cholernie ciezko. Tak cholernie ciezko...

 

Smutne to jest niestety, ale "cywilizacja zachodnia" oferuje nam wlasnie taki model relacji miedzyludzkich i nie ma widokow na rychla zmiane. Jestesmy brutalnie okradani z wlasnego zycia w imie budowania ogolnego dobrobytu. Tylko czy bogatsi bedziemy szczesliwsi? Nachalnie wtlacza nam sie do głów, ze szczescie to nowy telewizor plazmowy, nowy samochod, nowy telefon komorkowy. I wyglada na to, ze jako spoleczenstwo zaczynamy w to wierzyc. I ganiamy za tym jak szczury. Az do zatracenia.

 

Tak mnie naszlo na filozofowanie... Juz wracam na ziemie. Po ile dzisiaj jest Pb95? :wink: